Adam alnındaki teri sildi; hatta daha sonra duş aldılar, ardından mutfakta çay içip dostça sohbet ettiler. Eşi akşam geç saatlerde döndü. Ayrılma vakti gelmiş. Adam kayınvalidesine kızına bir şey söylemesini, çünkü kadınlar arasında her türlü kavga olduğunu bildiğini söyledi; kadınların tavuk gibi beyinleri vardır, bu yüzden sessiz kalsan iyi olur.
Kayınvalide bu sözlerden biraz rahatsız olmuş ama olsun; sonuçta kabul etmiş. Adama kanepenin kirli olduğunu ve temizlenmesi gerektiğini söyledi. Adam kalktı, temizledi ve tozunu aldı; kısacası kayınvalide memnun oldu. Adam gönülsüzce işine devam etti, karısının dönüşü için hazırlandı, evi biraz temizledi ve bulaşıkları yıkadı çünkü birkaç gündür lavaboda kirli bir şekilde duruyorlardı.
Bir süre sonra karısı geldi ve çok mutlu oldu: Karısı yokken onu özlediğini söyleyemez; sıkılmaya vakti yoktu. Karısı kendini onun kollarına attı. Öpüşmeye başladılar, yatağa yerleşmek için mücadele ettiler. Her şeyden sonra, onun üstünde yatarken, diye düşündü: Hayatta çeşitlilik olması ne kadar güzel. Favorite karısı horluyor, kayınvalidesi yanında, ne istersen yap. Tek kötü şey, ilk düdükte kaçırmamaya dikkat etmek.
Yaşlı kadın çalışıyor ve emekli maaşıyla sıkılması pek mümkün değil; evde oturmak sıkıcı ve daha sık sosyalleşmeyi gerektiriyor. Hiçbir şey söylemedi. Kim böyle bir şey söyler ki? Böyle bir şey yapmak için deli olmak gerekir. Ama e, aklı başında bir adam olarak, nedense misafirler geldiğinde hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu. Ne kadar kurnaz ve cahil bir karısı vardı.
Kayınvalidem bülbül gibi şakıyor, iş yerindeki saçmalıklardan bahsediyordu. Eşim onu soluksuz dinlerdi. Çay içtik ve ayrıldık – cennet. Kısacası, adamın öyle mutlu bir tesadüfü vardı ki, bunu tekrarlamak istiyorum.